Nee heb je

Waarom dit boek?

De afgelopen jaren ben ik meer gaan beginnen lezen. Ik ben dan ook vooral fan geworden van de boeken van Charlotte De Monchy. Dit komt doordat mijn moeder een keer een boek van haar had meegebracht voor mij, toen ze naar de Fnac was geweest in Wijnegem. Het eerste boek dat ik van haar dus kreeg was getiteld 'Enkeltje Ierland'. Ik heb dit boek een twee tal jaar geleden gelezen in een tijd dat ik dat helemaal nog niet zo leuk vond. Toch was ik direct fan van het boek en wou ik graag nog een boek van haar lezen. Dit kwam er niet zo snel van. Ongeveer een dik jaar later heb ik dan toch een tweede boek van haar aangekocht en dit had de titel 'Eens gegeven'. Dit vond ik opnieuw weer een topboek, maar het duurde lang voordat ik het uit had gelezen omdat ik weinig tijd had om met het boek in mijn handen te zitten. Toen ik het dan toch had uitgelezen wou ik opnieuw een ander boek van deze schrijfster. Een derde boek. Ik kocht het 3e boek in een boekenwinkel bij mij in de buurt. Het heeft als titel 'Nee heb je'. Dit is dan ook het boek dat ik las voor het cultuurportfolio. Ik was al in dit boek begonnen midden september toen ik op vakantie was in Spanje en wist dus meteen dat dit het boek was dat ik zou kiezen voor deze opdracht.

Over dit boek

Het boek gaat over een meisje genaamd Bobbie. Ze werkt op een kantoor en krijgt een burn-out waardoor haar wordt voorgesteld om naar Bali te gaan voor 3 maanden. Daar is een opdracht te doen en dit is perfect voor haar omdat ze dan niet zo hard meer moet werken als ze thuis doet. Ze beslist om akkoord te gaan en vertrekt naar Bali. Haar zus, Lauren, woont in Bali, maar daar heeft ze ruzie mee. Omdat ze dan toch naar daar afreist, besluit ze om het ook bij te gaan leggen met haar zus. Doorheen het boek kom je weten waarom de 2 zussen ruzie hebben, waarom Lauren naar Bali is verhuisd en hoe Bobbie verliefd wordt op Samuel.

Lezen of niet?

Ik vind het boek zeker een aanrader voor jonge meisjes en vrouwen die graag feel-good romans lezen. Als je de boeken op het internet opzoekt staat erbij dat ze voor volwassenen geschreven zijn. Toch vind ik dat jonge meisjes deze boeken ook zeker kunnen lezen. Het zijn luchtige verhalen en zelf leer ik ook veel bij. Dit omdat de personages zich in bepaalde situaties op een bepaalde manier gedragen en dit gevolgen heeft voor later in het verhaal. Ik leer ook bij door de manier waarop ze hun problemen oplossen. Is het goed opgelost of niet? Zou ik dit zelf anders hebben aangepakt? Zulke vragen komen steeds op in mijn hoofd doorheen het lezen van dit boek. Ik raad het boek minder aan aan jongens omdat de onderwerpen die in het boek aan bod komen wel echt meisjes gericht zijn.