Geocachen, een duivels spel

Het tweede en laatste jeugdboek dat ik dit semester gelezen heb is ‘Duivels spel’ waarvan de auteur Inge Verbruggen is. Het is een thriller, iets wat ik anders niet lees, dus ik was wel benieuwd of ik dit toch leuk zou vinden. Dit boek sprak me in eerste instantie aan omdat ik las dat het over geocachen ging, iets wat ik ook al wel eens deed een tijdje geleden.

Waarover gaat het verhaal?

Het boek bevat twee verhaallijnen die naarmate het boek vordert samen gaan vallen. Het gaat over één verhaallijn in het heden en één in het verleden. Eerst is het één groot vraagteken wat deze twee met elkaar te maken hebben. Niets lijkt deze te verbinden want de personages komen niet met elkaar overeen, de plaats waar het zich afspeelt ook niet.

Het heden

De hoofdstukken die naar het heden verwijzen hebben als titel een dag. Zo start het boek op een zondag. Lynsey haar ouders hebben een eigen zaak en werken dus van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Daarnaast heeft ze ook een oudere zus genaamd Sophie. Ze hebben een goede, hechte band doordat Sophie vaak voor Lynsey moest zorgen omdat hun ouders nog aan het werk waren. Omdat Lynsey ADHD heeft, heeft ze een te veel aan energie die ze kwijt moet. Haar ouders hebben besloten om haar een bordercollie te geven aangezien dit ook heel energieke beesten zijn. Die 2 zijn dan ook een perfecte match. Verder heeft Lynsey ook een lief met de naam Noah Haex. Ze zijn heel verliefd en hebben ook veel plezier samen, maar dan verdwijnt hij ineens compleet. Lynsey wilt weten waarom hij plots niet bereikbaar is en waarom hij ook nergens te vinden is. Ze heeft een reservesleutel van zijn appartement dat hij haar gaf voor noodgevallen. Ze besluit deze te gebruiken en zijn appartement te doorzoeken. De rugzak die hij altijd mee heeft staat er nog, zijn laptop ligt er nog, al zijn kleren liggen nog in zijn kast en doorheen zijn kamer en in de badkamer staat ook alles zoals deodorant, een kam en dergelijke er ook nog. Vanaf hier begint het grote raadsel waar heel het boek om draait. Waar is Noah Haex, het lief van Lynsey naartoe?

Toen

De hoofdstukken die naar het verleden verwijzen worden aangeduid met een titeltje Toen. Deze hoofdstukken gaan over de vier ‘vrienden’ Alex, Roel, Cas en Vicky. Vicky wordt doorheen het boek ook vaak vermeld met haar bijnaam Vix. Ze noemen zichzelf geen vrienden omdat ze enkel samenkomen om te geocachen. Het begint allemaal heel normaal. Eén van de vier maakt een geocache en verstopt deze. Vervolgens geeft hij of zij de coördinaten aan de andere drie. Dit gaat een tijd goed, maar na een tijdje willen ze het naar een hoger level tillen. Er worden muizenvallen, nep stronten, echte stronten en nog meer bij in de caches gestoken. Ook dit gaat een tijdje goed maar opnieuw willen ze meer. Alex begon met het idee van een muizenval bij in zijn geocache te doen, maar weet niets om het naar een nog hoger level te brengen. Roel zegt dat hij wel een idee heeft, maar omdat hij echt van extreme dingen houdt, vertrouwd Alex hem niet echt. Alex belt later naar Vix omdat zij hem een knipoog had gegeven waardoor hij dacht dat ze wel een ideetje had. Zij zegt dat deze knipoog niets betekende en dat dat gewoon was om hem gerust te stellen, maar dat ze wel weet dat Roel het plan heeft om een levende geocache te ontwerpen. Het start met een wit konijn. Roel heeft voor het dier gezorgd nadat ze uitdrukkelijk hadden gezegd dat hij voor een die moest zorgen maar er geen mocht stelen, het moest een wild dier zijn. Bij aankomst vragen ze hem dan ook waar het wit konijn vandaan komt waarop hij zegt dat hij het gevonden heeft en dat het geen konijn is maar een haas. Uiteindelijk werkt dit idee met een dier niet goed. Het konijn is niet bekend in het bos en weigert om weg te rennen. Wanneer het dan toch weg is, zien ze op een tracker (Daarvoor hebben ze samen geld uitgelegd) dat het konijn in de buurt is van het huis van Alex. Ze besluiten om dan één van de vrienden als geocache te gebruiken. Dit lijkt hen een goed idee tot Vix zich te goed verstopt en dit niet loopt zoals het moet.

Raad ik het boek aan?

Ik vond dat dit boek heel spannend was vanaf het begin wat ik super leuk vond. Hierdoor werd ik meteen mee in het verhaal gezogen. Verder heeft het boek ook veel onverwachtse wendingen waardoor ik ervan schrok en wilde weten hoe de vork dan juist in de steel zat. Als je mij vraagt: Wat vond je minder aan dit boek? Kan ik hierop niet antwoorden. Ik heb dit boek dan ook toegevoegd aan mijn lijstje van ‘Favoriete boeken’. Het is een topboek en ik raad het dan ook iedereen aan!